به نقل از «پارسینه»

هر رنگ چه تاثیری بر روی اشتها دارد؟

تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۴۶۲۹۸۹

دکتر کرمانی: بسیاری از ما باور داریم که به سادگی فریب نمی‌خوریم، اما حس چشایی مان خیلی ساده توسط حس بینایی فریب می‌خورد. دلیلش این است که انسان‌ها انتظار‌های خاصی از چگونگی ظاهر غذا دارند. وقتی رنگ غذا بد باشد یا با آنچه انتظار داریم فرق داشته باشد مغزمان می‌گوید حتما طعمش نیز متفاوت است. نتایج پژوهش‌ها نشان دادند که انسان از سرنخ‌های دیداری رنگ‌ها برای شناسایی و قضاوت کیفیت و مزه آنچه می‌خورد استفاده می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


غدد چشایی نقش مهمی در مشخص کردن چهار گروه اصلی مزه‌ها (شیرین، نمکی، ترش و تلخ) ایفا می‌کنند. وقتی غدد چشایی با غذا ارتباط برقرار می‌کنند سیگنال‌هایی به مغز ارسال می‌کنند تا طعم را تفسیر کنند. از آنجایی که قبل از خوردن غذا آن را می‌بینیم چشم‌ها پیش از غدد چشایی به مغز پیام می‌فرستند. در نتیجه این اتفاق روی طعم و مزه غذا اثر می‌گذارد. تاثیر رنگ‌ها بر روی اشتها تاثیر رنگ‌ها بر روی اشتها معمولا رنگ اولین عنصریست که در ظاهر غذا مورد توجه قرار می‌گیرد. انسان‌ها از ابتدا برخی رنگ‌ها را با انواع مختلفی از غذا‌ها همراه می‌بینند.

در نتیجه رنگ غذا‌ها را برابر با طعم‌هایی خاص می‌دانند. مثلا از پودینگ زرد انتظار داریم طعمی موزی یا لیمویی داشته باشد و یا ژله قرمز را برابر با طعم آلبالو، انار یا هندوانه می‌دانیم. در غذا‌های تازه مانند میوه‌ها و سبزیجات از رنگ‌ها کمک می‌گیریم تا سطح رسیدگی و تازه بودنشان را بسنجیم. امروزه برخی رنگ‌ها را به عنوان زبانی بین المللی می‌شناسند و از آن استفاده‌های زیادی می‌کنند. مثلا اگر نگاهی به رنگ فست فود‌ها و رستوران‌ها بیندازید، بیشتر آن‌ها دارای رنگ زرد و قرمز هستند.

دلیلش هم این است که این رنگه ا. اشتها را افزایش می‌دهند. هنگام دیدن این رنگ‌ها نورون‌ها در بخشی از مغز به هیپوتالاموس که مسئول تنظیم اشتهاست خبر می‌دهد. اگر رنگ مدنظر مغز باشد تولید بزاق دهان افزایش می‌یابد تا برای غذا خوردن آماده شود. کسانی که سعی در کاهش یا افزایش وزن دارند با افزایش آگاهی خود از تاثیر رنگ‌ها روی اشتها می‌توانند در کنار دیگر تلاش‌های خود از این ترفند نیز استفاده کنند. در ادامه می‌خواهیم درباره رنگ‌های اشتها آور و ضد اشتها صحبت کنیم.

تاثیر رنگ‌ها بر روی اشتها؛ رنگ‌های افزایش دهنده اشتها

۱. سفید دکوراتور‌ها می‌گویند اگر فضای اطرافتان الگو‌های بسیاری دارد و ذهنتان خسته می‌شود دور خود را با رنگ سفید پر کنید تا ذهنتان تازه شود. اما این چه ربطی به غذا دارد؟ غذا‌های سفید رنگ را به سادگی برمی داریم و فراموش می‌کنیم که کالری دارند.

به همین دلیل است که در خوردن میان وعده‌هایی مانند نان سفید و پاپ کورن زیاده روی می‌کنیم. البته این رنگ می‌تواند برای کسانی که دچار کمبود وزن هستند بسیار کارساز باشد.


۲. سبز زیبایی طبیعت حاصل رنگ سبز است. سبز رنگ آرامش و آسودگی است. این رنگ با تازگی، خنکی، تمیزی و رشد در ارتباط است. سبز در مغز، بدن و روح هارمونی ایجاد می‌کند و ما را به یاد بهار و شروع مجدد می‌اندازد. وقتی غذایی سبز باشد آن را سالم می‌دانیم از این رو مغز با دیدن این رنگ اشتها را افزایش می‌دهد. خوردن غذا‌هایی که رنگشان سبز است باعث می‌شود فرد بدون داشتن احساس گناه مقدار زیادی غذا بخورد؛ بنابراین سبز نیز از رنگ‌های اشتها آور به حساب می‌آید.

۳. قرمز شدت و قدرت این رنگ نه تنها باعث بالا رفتن فشار خون می‌شود بلکه سطح اشتها را نیز افزایش می‌دهد. اکثر محیط رستوران‌ها و … رنگ قرمز را دارند، چون سبب تحریک مردم به غذا خوردن می‌شود. با این حال امیدتان به رنگ قرمز را از دست ندهید می‌توانید از افزایش انرژی که رنگ قرمز ایجاد می‌کند در ورزش استفاده کنید. این یعنی هنگام انجام فعالیت‌های فیزیکی لباس قرمز رنگ استفاده کنید.

برخی باشگاه‌های ورزشی نیز دیوار‌های خود را به این رنگ در می‌آورند تا از آن به عنوان یک عامل برانگیزاننده برای ورزش بیشتر استفاده کنند.

تاثیر رنگ‌ها بر روی اشتها تاثیر رنگ‌ها بر روی اشتها؛ رنگ‌های کاهش دهنده اشتها

۱. آبی رنگ آبی طبیعتی آرامش بخش دارد. پژوهشگران معتقدند این رنگ تغییرات شیمیایی در بدن ایجاد می‌کند که آرامش بخش هستند و سوخت و ساز را کاهش می‌دهند. همچنین بررسی ثابت کردند آبی رنگی ضد اشتهاست. محققان می‌گویند رنگ آبی به این دلیل ضد اشتهاست که در طبیعت به ندرت یافت می‌شود (گوشت‌ها و گیاهان). برخی از متخصصان کاهش وزن توصیه می‌کنند افراد از بشقاب‌ها و ظروف غذاخوری آبی رنگ استفاده کنند.

حتی می‌توانید نوری آبی رنگ روی یخچال بدهید تا شب‌ها از دستبرد‌های شبانه به یخچال جلوگیری کند. افرادی هم که سعی دارند وزن خود را افزایش دهند تا جای ممکن نباید از ظروف آبی استفاده کنند و یا در فضا‌هایی غذا بخورند که به این رنگ هستند.

۲. قهوه ای، خاکستری و مشکی همه این رنگ‌ها با کاهش اشتها در ارتباط هستند. به دلیل اینکه خاکستری و مشکی تصور کپک زدگی و خرابی را در ذهن فرد به وجود می‌آورند و قهوه‌ای نیز ذهن را به سمت سوختگی می‌برد. همه این موارد می‌توانند روی کاهش اشتها کمک کنند. حتما بخوانید: چطور برای ورزش و کاهش وزن به خودتون انگیزه بدید؟


تاثیر رنگ‌ها بر روی اشتها تاثیر رنگ‌ها بر روی اشتها؛ رنگ‌هایی که می‌توانند به همه کمک کنند

۱. نارنجی

بسیاری از آموزش‌های جامع و جایگزین پزشکی از نارنجی به عنوان تقویت کننده انرژی استفاده می‌کنند. نارنجی رنگی مناسب برای انگیزه بخشی برای ورزش است. هنگام خواب لباس نارنجی بپوشید تا صبح‌ها هنگام دیدنش انرژی تان زیاد شود.

۲. بنفش

این طیف رنگ برای افرادی که دچار مشکل اختلال خواب هستند بسیار مناسب است. رنگ آمیزی دیوار‌های اتاق خواب به رنگ بنفش موجب تشویق فرد به خواب و آرامش گرفتن می‌شود. دفعه بعد که خواستید رخت خواب خریداری کنید رنگ بنفش را در نظر بگیرید. فراموش نکنید کمبود خواب موجب می‌شود بیشتر هوس غذا‌های شیرین و کربوهیدرات کنید.       منبع:برترین ها

منبع: پارسینه

کلیدواژه: رژیم غذایی رژیم لاغری دکتر کرمانی خواص رنگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۶۲۹۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ریشه‌یابی خشونت‌های فیزیکی و کلامی/ جریمه بدون آموزش تاثیری ندارد

به گزارش خبرنگار مهر، ورزش فوتبال به دلیل محبوبیتی که در سراسر جهان و همچنین در ایران دارد بسیار مورد توجه است و این رشته ورزشی به دلیل پوشش رسانه‌ای گسترده و همچنین حضور تماشاگران و هواداران متعدد در ورزشگاه می‌تواند فرهنگ غالب کشور را منعکس کند.

فرهنگ فوتبال در کشور ما بازیگران مهمی دارد و چهره‌های مطرح ورزشی و بازیکنان شناخته شده‌ای که در تیم‌های بزرگ حضور دارند از جمله بازیگران تأثیرگذاری هستند که می‌توانند نقش مهمی در فرهنگ فوتبال کشور ایفا کنند.

دکتر معصومه کلاته سیفری استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه فرهنگ و جامعه شناسی ورزش در گفت و گو با خبرنگار مهر، به بررسی مساله «فرهنگ فوتبال» و «فرهنگ هواداری» در ایران پرداخت و «آموزش» را مهم‌ترین رکن در اصلاح ناهنجاری‌های موجود در فوتبال دانست بر این نکته تاکید کرد که جریمه به تنهایی نمی‌تواند نقش مؤثری در بهبود رفتارهای حاکم در فوتبال ایران داشته باشد.

خشونت یک چرخه بی پایان است

دکتر معصومه کلاته سیفری در ابتدا به عواملی که می‌تواند به بروز خشونت در ورزشگاه منجر شود اشاره کرد و بر فراگیر بودن این امر در سراسر جهان تاکید کرد و گفت: مساله خشونت تماشاگران مختص به فوتبال ایران نیست در کشورهای اروپایی و همچنین با شدت بیشتری در کشورهای آمریکای جنوبی قابل مشاهده است. در ایران هم شاهدیم که برخی مسابقات که حساسیت زیادی دارد به خشونت منتهی شود. این خشونت‌ها شامل خشونت کلامی، فیزیکی و اجتماعی است که نسبت به کسانی چون دیگر هواداران، داوران، بازیکنان یا عوامل برگزار کننده رخ می‌دهد. این خشونت‌ها که هر از گاهی در فوتبال اروپا و با شدت بیشتر در آمریکای جنوبی شاهد آن هستیم به دلیل «اصل رقابت» و تلاش برای «برتری جویی» و «تعصبات» رخ می‌دهد.

این استاد دانشگاه گفت: هوادارها بخش مهمی از این ورزش هستند که موجب گرم‌تر شدن تنور مسابقات می‌شوند. اما این رقابت‌ها وقتی رنگ و بوی مالی بیشتری به خود می‌گیرد خشونت‌ها هم افزایش پیدا می‌کند. برای نمونه در یک مسابقه بزرگی که در سراسر دنیا پخش می‌شود و شرط بندی‌های گسترده‌ای روی آن صورت می‌گیرد هر جزئی از این مسابقه اهمیت ویژه ای پیدا می‌کند و بر رفتار تماشاگران اثر می‌گذارد. به این ترتیب خشونت و حساسیت مسابقه ارتباط مستقیمی با هم دارند.

وی ادامه داد: اگر خشونت‌هایی که در سکوها رخ می‌دهد کنترل نشود قابل تکثیر است و می‌تواند به دیگر تماشاگران و حتی بازیکنان و مسؤولان مسابقه منتقل شود و در بدترین حالت، ممکن است به خانه و زندگی شخصی افراد هم تکثیر شود و چرخه‌ای از خشونت شکل بگیرد.

عوامل بروز خشونت در ورزشگاه

وی گفت: از دلایل بروز این خشونت‌ها می‌توان عوامل متعددی را ذکر کرد که شامل درگیری‌های داخل زمین، عوامل برگزارکننده، فشارهای اقتصادی یا فشارهای اجتماعی است. فردی که برای گذراندن اوقات فراغت به ورزشگاه می‌آید و پول نسبتاً زیادی را هم برای خرید پرداخت می‌کند با این مساله مواجه می‌شود که امکانات خاصی چه از لحاظ رفاهی و چه از لحاظ بهداشتی در ورزشگاه برای او فراهم نشده است و اگر کیفیت بازی هم نتواند او را راضی کند پس با یک تجربه ناخوشایند و ناموفق روبرو شده است و همین مساله موجب می‌شود خشونت بروز کند.

خشونت هواداران نقطه آغازین مشخصی ندارد و نمی‌توان بخش مشخصی را عامل آن دانست و هر یک از عوامل بازی از جمله تماشاگران، داوران، بازیکنان، مربیان و عوامل بازی ممکن است با تصمیمات یا رفتار خود، خشونت را به دیگری منتقل کنند.

خشونت در ورزشگاه ایجاد نمی‌شود

دکتر کلاته سیفری ادامه داد: اما نباید این اشتباه را مرتکب شد که تصور کنیم خشونت تماشاگران در ورزشگاه ایجاد شده است. این خشونت در ورزشگاه فرصت بروز پیدا کرده است اما بخشی از خشونت جامعه است. این خشونت در جامعه وجود داشته است و در ورزشگاه فرصت بروز پیدا کرده است. اما مساله اینجاست که در جامعه کسی به دنبال کنکاش و جست و جوی خشونت نیست اما هنگامی که این خشونت از طریق دریچه تلویزیون مشاهده می‌شود گمان بر این است که ورزشگاه محل رویش خشونت بوده است. فرهنگ هواداری جزئی از فرهنگ جامعه است و خشونتی که در ورزشگاه رخ می‌دهد نمودی از خشونتی است که در جامعه وجود دارد.

تماشاگر باید تحت نظارت باشد

امروزه در تمامی بخش‌های جامعه سامانه‌هایی برای حوزه‌های مختلف طراحی شده است و مورد استفاده قرار می‌گیرد. همانطور که افراد در بسیاری از بخش‌های جامعه تحت نظارت هستند و رفتار آنها کنترل می‌شود در ورزشگاه هم باید همین اتفاق بیفتد. اما بسیار قابل تأمل است که در ورزشگاه نظارتی بر عملکرد تماشاگران نیست و برخی از آنها آزادانه دست به هر کاری می‌زنند بدون آنکه تخلفی از آن‌ها ثبت شود. در کشوری مانند انگلیس تماشاگر می‌داند که ورودش به ورزشگاه و رفتارش تحت نظارت است و اگر مرتکب تخلفی شود با جریمه مواجه می‌شود. ضمن اینکه پیش از هر چیز، برای اصلاح فرهنگ و بهبود آن آموزش‌هایی ارائه شده است.

بسیار مهم است که رفتار تماشاگران در ورزشگاه ثبت شود و لیدرها به خوبی آموزش داده شوند و کنترل شوند.

‌سلبریتی‌های ورزشی باید آموزش ببینند

این استاد دانشگاه در ادامه به لزوم به‌کارگیری فرایندهایی برای اصلاح فرهنگ حاکم بر فوتبال تاکید کرد و معتقد است اعمال جریمه‌هایی همچون محرومیت از مسابقه و یا جریمه نقدی بدون آموزش کاملاً بی اثر است و صرفاً منبع درآمدی برای فدراسیون فوتبال است. آموزش بیش از جریمه اهمیت دارد.

دکتر کلاته سیفری بر این مساله تاکید کرد که بررسی رفتار تک تک تماشاگران ممکن نیست اما از آنجا که خشونت یک چرخه است و بازیکنان و چهره‌های مطرح در این فرایند هم اثرگذار و هم اثرپذیر هستند باید به لحاظ فرهنگی مورد توجه قرار بگیرند. باید به بازیکنان آموزش داد تا در مواقعی که تحت فشار قرار می‌گیرند رفتارهای زشت یا خشونت‌آمیز از خود به نمایش نگذارند.

نقش رسانه در آموزش و اطلاع رسانی

وی در ادامه به نقش رسانه و تلویزیون در اصلاح این روند و ارائه آموزش‌ها تاکید کرد و گفت: تلویزیون ابزار بسیار مناسبی برای ارائه آموزش‌های مربوط به فرهنگ هواداری است. شاهدیم که در یک دیدار فوتبال که به صورت زنده پخش می‌شود بارها تبلیغات مختلفی نشان داده می‌شود اما اگر بخشی از این تبلیغات به مسائل آموزشی در خصوص نکات فرهنگی و آموزشی با هدف اصلاح و بهبود خشونت‌ها و پرخاش‌ها و نحوه رفتار صحیح در ورزشگاه چه از سوی تماشاگرها و چه از سوی بازیکنان اختصاص پیدا می‌کرد می‌توانست به ابزار بسیار مناسبی برای آموزش تبدیل شود.

مواردی مثل احترام بازیکن به هوادار، احترام هوادار به بازیکن یا کنترل هیجان و خشونت مواردی است که باید در صدا و سیما آموزش داده شود.

لزوم آموزش به مدیران، مربیان و بازیکنان

وی به حواشی پیش آمده در خصوص یکی از بازیکنان ملی پوش پرسپولیس و رفتارش با هواداران تیم اشاره کرد و گفت: این بازیکن پس از رفتاری که با تماشاگران تیمش انجام داد جریمه مالی شد در حالی که این مبلغ ممکن است برای او عدد قابل توجهی نباشد ضمن اینکه این مساله صرفاً یک درآمدزایی برای کمیته انضباطی است و ممکن است تأثیر در رفتارهای آینده این بازیکن نداشته باشد. برای مثال پس از اینکه چنین رفتاری را از خود به نمایش گذاشت در کدام کلاس آموزشی نشست و چه چیزی به او آموخته شد تا در آینده مرتکب چنین خشونت و پرخاشی نشود.

این استاد دانشگاه در پایان بر لزوم وجود آموزش برای تمام ارکان فوتبال تاکید کرد و گفت: مساله آموزش و اصلاح فرهنگ فوتبال مختص به تماشاگر و بازیکن نیست. در باشگاهی شاهد درگیری‌های پرخاشگرانه بین یک مدیر عالی ورزشی و یک چهره سرشناس ورزشی هستیم. همین مساله می‌تواند خشونت را به بازیکن و تماشاگر منتقل کند. وقتی بازیکن ملی پوش، مدیران رده بالا و سرمربیان سطح یک چنین خشونت‌هایی را از خود نشان می‌دهند کنترل این خشونت در تماشاگرها کار دشوارتری است.

اینکه خشونت و درگیری میان مدیر و سرمربی وجود دارد نشان از نبود آموزش کافی در این خصوص است. تبعات این مساله این است که این خشونت‌ها به جامعه کشیده می‌شود و تأثیر آن را روی سکوهای ورزشگاه می‌بینیم. وقتی در چنین سطحی از طرف مدیران رده بالا و چهره‌های شاخص ورزشی شاهد چنین خشونت‌هایی هستیم نمی‌توان از یک تماشاگر جوان انتظار زیادی داشت.

بررسی رفتار تک تک تماشاگران ممکن نیست اما از آنجا که خشونت یک چرخه است و بازیکنان و چهره‌های مطرح در این فرایند هم اثرگذار و هم اثرپذیر هستند باید به لحاظ فرهنگی مورد توجه قرار بگیرند. باید به بازیکنان، مربیان و مدیران آموزش داد تا در مواقعی که مورد فشار قرار می‌گیرند رفتارهای زشت یا خشونت آمیز از خود به نمایش نگذارند.

کد خبر 6043755