۱۰ دارویی که ممکن است شما را چاق کنند
تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۶۵۹۹۲
به گزارش همشهری آنلاین، عوارض جانبی داروها گاهی باعث می‌شوند که استفاده از آنها را متوقف کنید. با اینکه اضافه وزن عارضه خاصی محسوب نمی‌شود، اما ممکن است باعث بروز استرس شود. در ادامه فهرستی از داروهای رایج آمده که همگی می‌توانند منجر به اضافه وزن شما شوند.
۱. قرص‌های ضد افسردگی سهحلقهایداروهایی شامل آمی تریپتیلین، دوکسپین و نوروتریپتیلین می‌توانند با افزایش اشتها، سبب اضافه‌وزن شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کورتیکواستروئیدهای یا داروهای کورتونی خوراکی مانند پردنیزون در موارد مختلفی مانند درمان آسم یا آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) مورد استفاده قرار می‌گیرند که یکی از عوارض آنها افزایش وزن است؛ بنابراین این داروها را همراه با غذا یا مقداری ماست باید استفاده کرد. از آنجایی که دوره استفاده از این داروها کوتاه است، عوارض جانبی آن نیز چندان محسوس نیست، اما درصورت طولانی شدن دوره درمان، باید حتما از ورزش و رژیم غذایی مناسبی پیروی کنید.
آشنایی با خطر سوءمصرف داروهای استروئیدی۳. آنتی هیستامین‌ها
آنتی هیستامین‌ها برای کاهش علائم آلرژی یا خارش استفاده می‌شود. طبق مطالعات افرادی که بصورت منظم از این داروها استفاده می‌کنند، وزن و اندازه دور کمر بالاتری نسبت به دیگران دارند. می‌توان بجای این داروها از اسپری‌های استروئیدی مانند فلوتیکاسون استفاده کرد.
۴. داروهای ضد صرعداروهایی مانند گاباپنتین یا پرگابالین که برای درمان تشنج استفاده می‌شوند، اشتها را افزایش می‌دهند. در صورت عدم تمایل به اضافه وزن می‌توانید از پزشکتان بخواهید که داوری دیگری مانند توپیرامات یا لاموترژین را جایگزین آن کند.
۵. مسدود کننده‌های گیرنده بتااز این داروها برای درمان فشار خون استفاده می‌شود. برخی از آنها مانند آتنولول و متوپرولول باعث افزایش وزن می‌شوند. این قرص‌ها با ایجاد حس خستگی، ضربان قلب را کاهش داده و تحمل ورزش را کاهش می‌دهند. حس خستگی زودرس باعث عدم تحرک و افزایش وزن می‌شود.
آشنایی با عوارض جانبی داروهای مهارکننده بتا ۶. داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونینداروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRIها مانند سیتالوپرام و پاروکستین از انواع داروهای ضدافسردگی محسوب می‌شوند که باعث افزایش سروتونین در مغز شده و با تاثیر روی اشتها و عادات غذایی، باعث افزایش وزن می‌شوند. در صورت تمایل برای کاهش وزن، با پزشک خود مشورت کنید.
۷. داروهای مهارکننده آنزیم مونوآمین اکسیدازداروهای مهارکنننده آنزیم مونوآمین اکسیداز یا MAOIها نوعی از داروهای ضدافسردگی هستند که مهار یک آنزیم مهم تجزیه‌کننده آمین‌های مغزی باعث افزایش این آمین‌ها مانند سروتونین، دوپامین و... و درمان افسردگی می‌شوند. از این دارو برای درمان میگرن هم استفاده می‌شود. اما با تحریک اشتها باعث افزایش وزن می‌شوند.
۸. انسولیناستفاده از انسولین برای درمان دیابت باعث افزایش وزن می‌شود. زیرا این هورمون بدن را در جذب گلوکز یاری می‌دهد. بعد از جذب شدن شکر و وارد شدن آن به داخل سلول، در صورت عدم استفاده توسط بدن، به چربی تبدیل می‌شود. با افزایش غذاهای شیرین اضافه وزن نیز بیشتر می‌شود. می‌توان با تغییر سبک زندگی این تداخل را برطرف نمود.
۹. سولفونیلاورههااین داروها مخصوص درمان دیابت بوده و سطح قند خون را تا ۲۰درصد کاهش می‌دهند، اما باعث اضافه وزن هم می‌شوند. این داروها با آزاد کردن انسولین، باعث انباشته شدن قند در سلول‌ها و در نتیجه چاقی می‌شوند. می‌توان داروهایی مانند متفورمین را جایگزین آن کرد.
۱۰. داروهای آرام بخشاین داروها برای درمان اختلالات دوقطبی یا شیزوفرنی استفاده می‌شوند. داورهایی مانند اولانزاپین باعث افزایش کلسترول و تری گلیسرید و در نتیجه افزایش وزن می‌شوند.
کد خبر 559638 برچسب‌ها چاقی سلامت دارومنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: چاقی سلامت دارو باعث افزایش وزن داروهای مهارکننده افزایش وزن می شوند برای درمان اضافه وزن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۶۵۹۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رفتار انسانی یک «اورانگوتان» برای اولین‌بار؛ تهیه ضماد برای درمان زخم!
محققانی که اخیرا به این کشف بزرگ دست یافته‌اند در مقاله خود می‌نویسند: "تا جایی که ما می‌دانیم، این مطالعه اولین مستند سیستماتیک درمان زخم فعال احتمالی با یک ماده گیاهی فعال بیولوژیکی در گونه‌های غیر انسانی است. "
به گزارش خبرآنلاین، چندین سال پیش، ایزابل لاومر، نخستی‌شناس موسسه ماکس پلانک و همکارانش یک اورانگوتان سوماترایی نر (Pongo abelii) به نام راکوس را مشاهده کردند که بیش از نیم ساعت را به تهیه، مصرف و استفاده مکرر از یک گیاه دارویی شناخته شده بر روی زخم باز روی صورتش اختصاص داد.
نر بالغ، که تخمین زده می‌شود حدود ۳۰ سال داشته باشد، چندین بار آب برگ‌های جویده شده را با انگشتانش فقط روی زخم‌هایش می‌مالید تا زمانی که زخم کاملا با خمیر برگ پوشانده شود. از آنجایی که او هیچ قسمت دیگری از بدنش را به این ماده آغشته نکرده بود، لامر و همکارانش معتقدند که او عمداً جراحت خود را درمان می‌کرد.
محققان این رفتار را در پارک ملی Gunung Leuser در اندونزی مشاهده کردند؛ آنها سه روز پس از اینکه اولین بار متوجه زخم باز روی صورتش شدند که در درگیری با نر دیگر ایجاد شده بود، راکوس را در حال جمع‌آوری دقیق برگ‌های گیاه Akar Kuning (Fibraurea tinctoria) دیدند.
این گیاه از دیرباز در طب سنتی برای درمان زخم‌ها و سایر بیماری‌ها مانند دیابت، اسهال خونی و مالاریا استفاده می‌شده است.
تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی این گیاه نشان می‌دهد که آن خواص ضد باکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی و آنتی اکسیدانی دارد که همگی برای بهبود زخم مفید هستند.
به این ترتیب، ممکن است راکوس به طور اتفاقی در حین خوردن گیاه به تسکین درد پی برده باشد، یا ممکن است این تکنیک درمان زخم را یاد گرفته باشد. در حالی که این رفتار قبلاً در گروه‌های محلی اورانگوتان‌ها مشاهده نشده بود، نر‌ها پس از بالغ شدن پراکنده می‌شوند، بنابراین ممکن است راکوس این ترفند هوشمندانه را از جمعیتی که در آن متولد شده بود، یاد گرفته باشد.
محققان خاطرنشان می‌کنند: «راکوس در سال قبل از این حادثه به تازگی رشد جنسی ثانویه خود را پشت سر گذاشته بود و به نظر می‌رسید سعی می‌کند خود را به عنوان یک نر مسلط جدید معرفی کند که از داده‌های رفتاری ما جمع آوری شده در این مدت منعکس شده است.»
لامر و تیم مشاهده کردند که راکوس در روز‌های بعد همچنان به خوردن این گیاه ادامه می‌دهد و هیچ نشانه‌ای از عفونت زخم مشاهده نمی‌شود. در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲ به نظر می‌رسید که زخم به طور کامل بهبود یافته و تنها یک زخم ضعیف باقی مانده است.
راکوس همچنین بیش از نیمی از روز را در طول دوره نقاهت خود به استراحت می‌گذراند که به طور قابل توجهی با دوره‌های استراحتی که محققان قبل از کشف زخم او مشاهده کرده بودند، متفاوت بود.
گزارش‌ها و شواهد حکایتی گسترده‌ای از خوددرمانی در سایر نخستی‌ها وجود دارد، از جمله شامپانزه‌هایی که مغز Vernonia amygdalina را برای درمان عفونت‌های کرمی می‌جوند و حشرات را روی زخم‌ها می‌زنند، اما ثبت چنین رفتار‌هایی به‌طور سیستماتیک دشوار بوده است.
اگر ثابت شود که گیاهان برای درمان زخم‌ها به طور کلی در اورانگوتان‌ها یا دیگر میمون‌های بزرگ استفاده می‌شود، ممکن است نشان دهد که شیوه‌های پزشکی انسانی ریشه در زمانی دارد که اجداد پستانداران مشترک ما در زمین پرسه می‌زدند.
دستگیری ۴ متهم اصلی پرونده مفقودی یسنا کودک کلالهای