به نقل از «خبرگزاری برنا»

آشنایی با دلایل اصلی افزایش اشتها

تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۲۶۵۳۵

طبیعی است که بعد از فعالیت بدنی یا بعضی از مواقع، اشتهایتان بیشتر شود؛ اما اگر اشتهای شما طی یک دوره‌ی طولانی، افزایش چشمگیری داشته است، می‌تواند علامت یک بیماری جدی مانند دیابت یا پُرکاری تیروئید باشد.

به گزارش برنا؛ اگر میل دارید به دفعات بیشتر یا حجم بیشتری نسبت به قبل غذا بخورید، پس اشتهایتان بیشتر شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما اگر بیشتر از نیاز بدنتان می‌خورید، باعث افزایش وزن خواهد شد.

طبیعی است که بعد از فعالیت بدنی یا بعضی از مواقع، اشتهایتان بیشتر شود؛ اما اگر اشتهای شما طی یک دوره‌ی طولانی، افزایش چشمگیری داشته است، می‌تواند علامت یک بیماری جدی مانند دیابت یا پُرکاری تیروئید باشد.

عوارض روحی و روانی مانند افسردگی و استرس هم می‌توانند تغییراتی در اشتها ایجاد کرده و باعث پرخوری شوند. اگر مدام در حالت گرسنگی بیش از حد هستید، به پزشک مراجعه کنید.

پزشک ممکن است افزایش اشتهای شما را به عنوان هایپرفاژیا یا پلی فاژیا تشخیص بدهد. درمان نیز بتگی به علت اصلی عارضه دارد.

علت‌های اصلی افزایش اشتها

شاید بعد از فعالیت‌های ورزشی که اخیراً داشته‌اید اشتهایتان بیشتر شده باشد؛ این طبیعی است. اما اگر این افزایش اشتها ادامه پیدا کند ممکن است علامت یک عارضه‌ی پنهان یا مشکلی دیگر باشد. مثلاً:

. استرس

. اضطراب

. افسردگی

. سندرم پیش از قاعدگی، علائم فیزیکی و هیجانی که پیش از قاعدگی رخ می‌دهد

. مصرف برخی از داروها مانند کورتیکواستروئیدها، ضدافسردگی‌های تری‌سیکلیک و سیپروهپادین

. بارداری

. بولیمیا، یک اختلال خوردن که در آن فرد پرخوری کرده و سپس استفراغ می‌کند یا از ملین برای پیشگیری از افزایش وزن استفاده می‌کند.

. پرکاری تیروئید

. بیماری گریوز، یک بیماری خود ایمنی که در آن غده تیروئید مقدار زیادی هورمون تیروئید تولید می‌کند.

. هایپوگلیسیمیا یا پایین بودن قند خون

. دیابت، یک عارضه مزمن که در آن بدن برای تنظیم سطح قند خون مشکل دارد.

استرس مداوم در خیلی از افراد موجب پرخوری می‌شود و اغلب در این موقعیت، انتخاب‌های غذایی سالم نیستند. بنابراین در سنین پیش از یائسگی و یائسگی که کورتیزول به دلیل کاهش اثرات استروژن بالا می‌رود، اشتهای عصبی افزایش می‌یابد

تشخیص علت افزایش اشتها

اگر اشتهای شما به میزان قابل توجهی بیشتر شده و این حالت پیوسته ادامه دارد، با پزشک مشورت کنید. خیلی مهم است که اگر تغییرات اشتهای شما با دیگر علائم همراه است به پزشک مراجعه نمایید.

پزشک از شما معاینه‌ای به عمل می‌آورد و وزنتان را بررسی می‌کند. او احتمالاً سؤال‌هایی از شما خواهد پرسید. مثلاً:

. آیا در رژیم هستید؟

. وزن قابل توجهی از دست داده‌اید یا به دست آورده‌اید؟

. آیا عادت‌های غذایی‌تان پیش از افزایش اشتها تغییر کرده بودند؟

. رژیم غذایی روزانه‌تان معمولاً چگونه است؟

. روتین ورزشی‌تان معمولاً چگونه است؟

. آیا قبلاً بیماری مزمنی برای شما تشخیص داده شده است؟

. چه داروها یا مکمل‌هایی مصرف می‌کنید؟

. آیا الگوی افزایش گرسنگی و اشتهای شما منطبق با سیکل قاعدگی‌تان است؟

. آیا متوجه افزایش ادرارتان هم شده‌اید؟

. آیا بیشتر از حد نرمال احساس تشنگی می‌کنید؟

. آیا مکرراً استفراغ می‌کنید، چه عمدی و خواسته و یا غیرعمدی و ناخواسته؟

. آیا احساس افسردگی و استرس و اضطراب دارید؟

. آیا از الکل یا مواد استفاده می‌کنید؟

. آیا علامت فیزیکی دیگری دارید؟

. آیا اخیراً مریض شده‌اید؟

پزشک طبق علائم و سابقه پزشکی‌تان، یکی دو تست تشخیصی برایتان تجویز می‌کند. مثلاً ممکن است یک آزمایش خون و تست عملکرد تیروئید توصیه کند تا سطح هورمون‌های تیروئیدتان را بسنجد.

اگر پزشک نتواند علت فیزیکی برای افزایش اشتهای شما پیدا کند، یک ارزیابی روانشناسی به شما توصیه می‌کند که باید توسط متخصص اعصاب و روان انجام شود.

افزایش اشتها و یائسگی

اشتها در سنین یائسگی نیز می‌تواند افزایش پیدا کند و دلیل آن نیز هورمون‌ها هستند.

چه هورمون‌هایی شما را گرسنه می‌کنند؟

هورمون‌ها، یائسگی و اشتها تعاملاتی با هم دارند:

. افزایش گرلین، کاهش لپتین: در سنین پیش از یائسگی، سطح هورمون گرلین که افزایش‌دهنده اشتهاست بیشتر می‌شود و به همین دلیل است که خانم‌ها طی این دوره، بیشتر از قبل گرسنه می‌شوند. سطح هورمون لپتین نیز که افزایش‌دهنده احساس سیری است نیز در سنین پیش از یائسگی و بعد از یائسگی کاهش می‌یابد.

. افزایش کورتیزول: استرس مداوم در خیلی از افراد موجب پرخوری می‌شود و اغلب در این موقعیت، انتخاب‌های غذایی سالم نیستند. بنابراین در سنین پیش از یائسگی و یائسگی که کورتیزول به دلیل کاهش اثرات استروژن بالا می‌رود، اشتهای عصبی افزایش می‌یابد.

. کاهش استروژن: استروژن هم مانند لپتین، سرکوب‌گر اشتهاست. یکی از فرم‌های استروژن، استرادیول است که به تنظیم سوخت و ساز بدن و وزن کمک می‌کند. با افت استروژن در سال‌های پیش از یائسگی و یائسگی، اشتها افزایش می‌یابد.

. خواب ناکافی: طی دوران پیش از یائسگی و یائسگی، به هم خوردن هورمون‌ها می‌تواند بر خواب هم اثر بگذارد. خواب ناکافی و بی‌کیفیت هم احساس گرسنگی را افزایش می‌دهد.

درمان علت افزایش اشتها

سعی نکنید بدون دستور پزشک با داروهای کاهش دهنده اشتها، تغییرات اشتهای خود را کنترل کنید. برنامه درمانی توصیه شده، بستگی به علت افزایش اشتهای شما دارد. اگر پزشک تشخیص دهد دچار عارضه‌ای هستید، می‌تواند در درمان و مدیریت آن به شما کمک کند.

اگر تشخیص داده شود دیابت دارید، متخصص تغذیه می‌تواند به شما کمک کند یاد بگیرید چگونه سطح قند خون خود را کنترل کنید. ضمناً او به شما دستورالعملی می‌دهد که چگونه علائم اولیه پایین بودن قند خون را تشخیص دهید و چگونه این مسئله را فوراً برطرف کنید.

پایین بودن قند خون که به آن هیپوگلیسیمیا نیز می‌گویند می‌تواند یک وضعیت اورژانسی ایجاد کند و اگر اقدام مناسب و فوری صورت نگیرد می‌تواند موجب از دست دادن هشیاری فرد و حتی مرگ او شود.

اگر مشکلات اشتهای شما مربوط به داروهایی هستند که مصرف می‌کنید، پزشک داروهای جایگزین به شما توصیه می‌کند یا دوز مصرفی‌تان را تغییراتی می‌دهد. هرگز بدون نظر پزشک، مصرف دارو را قطع نکنید یا تغییر ندهید.

در برخی موارد، پزشک ممکن است مراجعه به یک مشاور روانشناس را توصیه نماید. مثلاً یک اختلال خوردن، افسردگی، یا دیگر عوارض روحی و روانی معمولاً مشاوره روانشناسی را به عنوان بخشی از پروسه درمان شامل می‌شوند.

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: وزن روحی و روانی افسردگی استرس پزشک درمان قند رژیم غذایی الکل روانشناسی سوخت و ساز بدن تغذیه مرگ مشکلات دارو پرخوری پیش از یائسگی و یائسگی افزایش اشتها اشتهای شما هورمون ها قند خون اما اگر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۲۶۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

◄ آشنایی با آبراه غیرطبیعی پاناما + فیلم

تین نیوز

آبراه پاناما ، یک آبراه غیرطبیعی است که توسط انسان در کشور پاناما به وجود آمده و اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس ارتباط می دهد. این آبراه که در جریان یکی از بزرگ ترین و دشوارترین پروژه های مهندسی در جهان ایجاد شده است یکی از سرشناس ترین و مهم ترین آبراه های جهان است.

به گزارش تین نیوز به نقل از ویکی پدیا، در شرایطی که راه معمولی کشتیرانی میان شهرهای نیویورک و سان فرانسیسکو ۲۲۵۰۰ کیلومتر مسافت دارد، عبور از کانال پاناما این مسافت را به ۹۵۰۰ کیلومتر کاهش می دهد. در گذشته کشتی ها برای عبور از اقیانوس آرام به اطلس مجبور بودند آمریکای جنوبی را دور بزنند اما پس از ایجاد این کانال به طور مستقیم از اروپا به آمریکا و از آنجا به آسیای شرقی می روند.

کانال پاناما ۸۲ کیلومتر طول دارد و از باریکهٔ پاناما گذر می کند. کلمبیا، فرانسه و بعداً ایالات متحده قلمرو اطراف کانال را در طول ساخت و ساز آن کنترل کردند. فرانسه، کار بر روی این کانال را در سال ۱۸۸۱ آغاز کرد. اما به دلیل عدم اعتماد سرمایه گذاران درپی مشکلات مهندسی و نرخ بالای مرگ و میر کارگران متوقف شد. ایالات متحده این پروژه را در ۴ مه ۱۹۰۴ به دست گرفت و کانال را در ۱۵ اوت ۱۹۱۴ افتتاح کرد.

 

تاریخچه

ایده اولیه ایجاد یک آبراه در کشور پاناما به سده ۱۶ میلادی بازمی گردد. نخستین تلاش برای ایجاد این آبراه به سال ۱۸۸۰ و به رهبری فرانسوی ها مربوط می شود. پس از شکست این پروژه که به کشته شدن ۲۱۹۰۰ کارگر انجامید پروژه نهایی توسط آمریکایی ها ادامه یافت و در حدود سال ۱۹۰۰ به انجام رسید تا سرانجام آبراه در سال ۱۹۱۴ برای استفاده بازگردد.

ایجاد این آبراه ۷۷ کیلومتری با دشواری های بسیاری همراه بود. به نحوی که پس از پایان کار در مجموع ۲۷۵۰۰ کارگر (در مجموع دوره کار فرانسوی ها و آمریکایی ها) جان خود را از دست داده بودند.

این کانال به پیمانکاری مهندسی ارتش آمریکا ساخته شد.

مشخصات فنی نمایی از بالابر و پایین بر هیدرولیکی

در ابتدا فرانسوی ها قصد داشتند خشکی میان دو اقیانوس را به صورت کانال خاک برداری کنند که پروژه با شکست روبرو شد. در طرح بعدی آمریکایی ها برای کاهش حجم خاکبرداری تصمیم گرفتند از دریاچه بزرگی که در میان خشکی محصور بود استفاده کنند. ولی این دریاچه از سطح آب های آزاد ارتفاع بیشتری داشت و امکان ارتباط مستقیم اقیانوس به دریاچه نبود. در نتیجه به فکر ساخت بالابر و پایین بر هیدرولیکی افتادند.

حرکت کشتی ها

برای حرکت کشتی در این آبراه

به کمک بالابر هیدرولیکی در ابتدای کانال کشتی ها را از سطح آب های آزاد بالاتر می برند؛ کشتی زمانی که همسطح آب دریاچه قرار می گیرد در کانال مصنوعی ای که حفر شده است حرکت می کند و قطر دریاچه و در پایان در کانال دوم قرار می گیرد؛ به وسیله پایین بر هیدرولیکی در سطح آب های آزاد قرار می گیرد و سپس به مسیر خود در اقیانوس ادامه می دهد.

به طور متوسط ۸ تا ۱۰ ساعت طول می کشد تا یک کشتی از کانال پاناما گذر کند.

 

حجم ویدیو: 2.45M | مدت زمان ویدیو: 00:01:12 دانلود ویدیو آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید